diabafiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar di-, hag abafiñ.

Diwar diabafañ e Geriadur Al Liamm.

Verb

diabafiñ /diaˈbafːĩ/

1. Diabafiñ a ra an den a zo abaf, pe abafet.
2. Diwar-benn an dud abaf: dont da vezañ dizaon, dispont, dilu.
3. Diwar-benn an dud abafet: dont ennañ e-unan, goude un taol, ur fallaenn, ur c'horfad banneoù.
4. divezviñ.

   Abafiñ a ra gant ur banne, diabafiñ war-lerc'h div eurvezh.

   Gant ur c'helorniad dour e tiabafin anezhañ.

Gerioù heñvelster

• diabafañ
• divadukañ
• divezviñ

Gerioù enepster

• abafiñ

Troidigezhioù

• galleg : sortir de son hébétude ^(fr)