diadreñv

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus di- hag a-dreñv.

Anv-kadarn

diadreñv /diaˈdrẽ(w)/ gourel

1. Lodenn a-dreñv ; adreñv
   • Tostik alese e oa ti Vatriona : pevar brenestr hed-ha-hed war an diadreñv, an tu freskañ, un doenn skolpoù e daou bezh gant ul lomber war ar c'hrignol. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 15.)
   • Kolier e zouilhetenn a veze gwenn-tout war an diadreñv [...]. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 148.)
2. (Pemdez) Revr.
   • Kenta medesin. — Kaër am eus bet teuler evez, eo tec'het eus a dre va daouarn, evel pa vije bet krog an tan en e ziadrenv, [...]. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 24.)

Troidigezhioù

• galleg : arrière ^(fr) ; arrière-train ^(fr) , derrière ^(fr) , postérieur ^(fr)