diaoulien
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn diaoul hag an dibenn-ger -ien.
Furm anv-kadarn
diaoulien /ˈdjɔw.ljɛn/ gourel
- Furm lies an anv-kadarn diaoul.
- Ar vugale bremañ a zo diaoulien. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 288.)
- Pa glevas kriadeg euzhus ar paourkaezh paotr kignet ha mac'hagnet ha c'hoarzhadeg euzhus an diaoulien, e kemeras doan hag e voe prest da drelatiñ. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 107.)