dibistig

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn pistig.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	dibistik
Derez-uheloc'h	dibistikoc'h
Derez-uhelañ	dibistikañ
Derez-estlammiñ	dibistikat

dibistig /diˈbistik/

1. A zo hep pistig.
2. Zo yac'h, n'eo ket bet gloazet ; dic'hloaz, divac'hagn, dizroug.
   • Hag ar German kuit, mall warnañ. Treuzet en deus ar saonenn, dibistig, etre diou darzadenn. — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 81.)
3. Dichek, hardizh.

Troioù-lavar

• yac'h ha dibistig

Krennlavarioù

• Yac'h ha dibistig
  Ha c'hoant-c'hoari un tammig.

Troidigezhioù

• galleg : indemne ^(fr) , sans blessure ^(fr)
• galleg : audacieux ^(fr) , hardi ^(fr)
• galleg : sans gêne ^(fr)