diflukañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus difluk hag -añ.

Verb

1. dont er-maez eus ar vi, pa gomzer eus un evn bihan
2. digeriñ, pa gomzer eus bleunioù nevez
3. dont er-maez buan eus un ti, ur c'horn-tro, ul lec'h kuzh, un toull, pa gomzer eus un den, ul loen.
   • Er-maez anezhi e tiflukas da gentañ ur gwaz e-tro daou-ugent vloaz, [...]. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 11.)