vi
Brezhoneg
Anv-kadarn

vi /ˈviː/; /ˈwiː/; /ˈyː/; /ˈɥi/ gourel (liester : vioù).
- Korfenn boulheñvel, dozvet gant parezed an evned.
- Ur vi zo gant ar yar: prest eo ar yar da zozviñ.
- dozviñ ur vi, vioù:
- — Marc’hata ne ran ket, met c’hoant gouzout am befe peseurt vi da glask. — Ur vi dozvet, filhor. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 20.)
- Ur gwenn vi.
- Ur vi hep pluskenn: ur gac'hadenn.
Doareoù-skrivañ all
- En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet wi.
- Un "u", hervez distagadur Treger.
- Evnig e û aour. Kontadenn dastumet gant w:Fañch an Uhel.
- Ur c’hras kaer e vo dezhi ma he devez kant lur evit hec’h uioù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 189.)
Gerioù kevrennek
Deveradoù
Gerioù kar dre o ster
Troioù-lavar
- gwerzhañ ar vi(où) e revr ar yar
- bezañ e spered e-lec'h m'emañ he vi gant ar yar.
- tennañ ar vioù a-zindan ar yar
Krennlavar
- Arabat gwerzhañ ar vi e revr ar yar
Troidigezhioù
Furm verb
Kemmadur | Furm |
hep | bi |
dre vlotaat | vi |
amreizh | vi |
vi /ˈviː/
- Bro-Gwened : /ˈɥiː/ (anv-kadarn)
Daneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Raganv-gour
vi /Distagadur ?/
- Ni, raganv-gour rener ar c'hentañ gour lies.
Esperanteg
Katalaneg
Italianeg
Norvegeg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Raganv-gour
vi /Distagadur ?/
- Ni, raganv-gour rener ar c'hentañ gour lies.
- Vi synger. Ni 'gan.
Svedeg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Raganv-gour
vi /Distagadur ?/
- Ni, raganv-gour rener ar c'hentañ gour lies.