difretañ

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Verb

difretañ /Distagadur ?/

1. • Kaer am beze gwinkal ha difretañ, graet e veze din 'ta lonkañ hep sellout berr, ha kement hag ober plijadur d'am zintin, ur bern moc'haj, blaz an diaoul warno, ha na raent na droug na vad d'ur bugel ken yac'h ha den. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 36.)
2. difretañ un dra bennak, e ziv vrec'h ...:
   • E-kichen, div pe deir halegenn, un izba, ur stank gant houidi warni ha gwazi a zifrete o diveskell gleb en ur grapout war ar ribl. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)
   • Ha Paol Gornek, kaer en deus freta-difreta, mallozi-divallozi, yudal-diyudal, a zo er sac’h. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 119.)

Deveradoù

• difretañ kuit
• difreter
• difreterezh
• en em zifretañ

Troidigezhioù

• galleg : s'agiter ^(fr) , se démener ^(fr)

Liamm diavaez

• http://devri.bzh/dictionnaire/d/difretan/