moc'haj

Brezhoneg

Anv-kadarn

moc'haj /ˈmoːɣaʃ/

1. Traoù lous
2. Traoù fall (da zebriñ pe d'evañ)
   • Kaer am beze gwinkal ha difretañ, graet e veze din 'ta lonkañ hep sellout berr, ha kement hag ober plijadur d'am zintin, ur bern moc'haj, blaz an diaoul warno, ha na raent na droug na vat d'ur bugel ken yac'h ha den. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 36.)
   • Rom ar vro a zo ken gwenn, ken sklaer ha dour ; tamm ebet ne denn war ar moc'haj damc'hell, liv an hañvoez warnañ, a werzher dre amañ dindan an anv-se. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 92.)

Deveradoù

• moc'hajiñ