dindanon

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an araogenn dindan hag an dibenn-ger -on.

Furm araogenn

dindanon /dinˈdãːnɔ̃n/

1. Furm an araogenn dindan, displeget er c'hentañ gour unan.
   • Baleet eta dindanon dre ruioù Ker-Iz. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 153.)
   • Me, a-benn ma vezen arru e Lannuon, ne veze ket eun neudenn zeh dindannon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 374.)

Troidigezhioù

• galleg : en-dessous de moi ^(fr) , sous moi ^(fr)