dipitet

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dipit hag -et.

Anv-kadarn

dipitet /di'pitet/

1. Beziñ souezhet gant un dra displijus.
   • Dipitet on o klevout petra en deus graet.

Gerioù heñvelster

• disorc'hennet

Troidigezhioù

• galleg : dépit ^(fr)