disorc'hennet

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus disorc'hennañ.

Anv-kadarn

disorc'hennet /disor'xennet/

1. Souezhet gant un dra displijus.
   • Disorc'hennet e viot sur. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 170.)

Gerioù heñvelster

• dipitet
• desevet

Troidigezhioù

• galleg : déçu ^(fr)