disec'ho

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar disec'h-, pennrann ar verb disec'hañ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

disec'ho /diˈzeːɣo/

1. Furm ar verb disec'hañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

Mar tigouez (?) d'eur havr krignad eur wezenn, e tizeho. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 288.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) (s')asséchera ^(fr) , (se) desséchera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) dépérira ^(fr)