diviner

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus divinout hag -er.

Anv-kadarn

diviner /diˈvĩːnɛr/ gourel (liester : divinerien)

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)

Stummoù all

• divinour

Krennlavarioù

• An diviner a c'hounez e voued, al labourer na ra ket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 302.)

Troidigezhioù

• galleg : devin ^(fr)