dizoloet
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
dizoloet /dizoˈloːet/
- Anv-gwan-verb ar verb dizoleiñ
- — Ac'hanta, den fall, belek milliget, eme ar c'habiten o rei eur buntad d'an Aoutrou Branellec, setu te dizoloet! [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 225.)
- An dichala oa deut da vat hag an aber a oa dizoloet betek al lec'hid. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)
- Furm ar verb dizoleiñ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn
- — Dizoloet ar gwele un tammig, ha savet ar c'holc'hed. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 81.)