milliget
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar millig-, pennrann ar verb milligañ, hag an dibenn-ger -et.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | milliget |
| Derez-uheloc'h | milligetoc'h |
| Derez-uhelañ | milligetañ |
| Derez-estlammiñ | milligetat |
milliget /miˈliːɡet/
- Anv-gwan-verb ar verb milligañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat
- Eno edo Keriz gwechall goz, Iz ar gêr villiget abalamour d' he fec'hedou mezus. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 40.)
- An divroidi milliget, o tegouezhout e Breizh, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 130.)
- [...], hag e tiskouez kalz a garantez eviti, an drubardez milliget. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 105.)
- — [...] ? Hag en pe stad ez out laket gant ar wrac'h milliget ! [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 143.)
- Skubit buan, o va Doue, diwar leurenn ar bed, gouenn milliget ar gristenien-se. — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 26.)
- Abaoe an devezh milliget ma chañsas d'hor mamm gentañ
Kaout ur c'hoantadenn avaloù n'eus 'met poanioù er bed-mañ. Prosper Proux, Son ar merc'hetaer