dizoloio

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dizolo-, pennrann ar verb dizoleiñ, ur glebiadur notet -i- hag an dibenn-ger -o

Furm verb

dizoloio /dizoˈlojːo/

1. Furm ar verb dizoleiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • — Klev 'ta, Nana, na gwir e vefe ar pez a lavarer : Herve Yann n'an neus ket goneet an tenzor kuzet en feunteun sant Haran ?... Ar re goz a lavar penôs an Dukez Anna a zo eno koachet dindan « gazul gè », hag an hini he zizoloio hag he tenno ac'hane, a deuio d'ar gèr pinvidik-mor. [...]. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925.)

Stummoù all

• dizoloy

Stummoù rannyezhel

• dizoloo

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) découvrira ^(fr)