dizroas
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
dizroas /diˈzroːas/
- Furm ar verb dizreiñ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
-
- Pa dizroas d'ar vuhe, an heol a oa uhel. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 6.)
- Pa dizroas da zellet, ne oa ken nemet an itron hag ar floc'hed. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 13.)
- An dud a dizroas d'ar gêr, en ur lavaret pep hini e boz. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 24.)
- Pa dizroas en devoa tapet droug-penn. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 39.)
- Grida a dizroas d'ar gêr. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 43.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :
- Arnus ha Yonan a zizroas d'an ti, hag a goueas o-daou war an oaled kousket-maro. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 35.)
- Neuze Herve a zizroas evel eur barner war an daou den kablus : [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 125.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- Ma tizroas neuze, hag e voe souezhet-bras o welet Aorel hag e heul, hag e lâras : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 52.)
- Neuze e tizroas da Herri e spered vad. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 22.)
- War an treuzoù e tizroas hag e lavaras : [...]. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 64.)
- [...], mes kerkent e tizroas evit lavaret e oa tud vev o tont dre ar wenodenn war ribl ar stêr, [...]. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 94.)