dizurzh

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar urzh hag ar rakger diz-.

Anv-gwan

dizurzh /ˈdiːzyrs/

1. Digempenn.
   • Tud dizurzh
2. Diroll.
   • Ur vuhez dizurzh

Gerioù heñvelster

• a-stlabez
• mesk-ha-mesk

Troidigezhioù

• galleg : en désordre ^(fr) , désordonné ^(fr)

Anv-kadarn

dizurzh /ˈdiːzyrs/ benel (liester dizurzhioù)

1. Stad ur gevredigezh hep urzh.
   • Hogen, da heul ar vrezel oa deuet an dismantr, ar freuz hag an dizurzh. — (Gabriel Morvan, J.-M. Le Gall, Buez ar Zent, 1913, p. 315.)
2. An diroll.
   • Ur jeneral pehini en devoa graet an holl brezelioù deus ar revolusion, den a spered ha meurbet abil, en devoa bet en e vugaleaj, a-berzh e gerent, un deskadurezh kristen ; mes antreet er servij, er bloaz 1793, a teuas en berr amzer da vougañ pep santimant a relijion, ha da heul an dizurzh a rene en-touez ar soudarded. — (Levr pedennoù, war-dro 1850, p. 188.)
3. (en e furm lies peurliesañ) Trubuilh, reuz.
   • An dra-se, siwazh, eo a zo kiriek d'an dizurzhioù, d'an dizunvaniezh a weler re stank en deiz a hiriv er familhoù. — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 25.)

Deveradoù

• dizurzhiañ

Gerioù heñvelster

• reuz
• diroll
• stalabard
• stalabarn
• sklabez, stlabez

Troidigezhioù

• galleg : désordre ^(fr)