dousik

Gwelet ivez : dousig

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan dous hag an dibenn-ger bihanaat -ik.

Adverb

dousik /ˈdusːik/

1. En un doare dous, ha n'eo ket kreñv.
2. Goustadik
   • E-kreiz an aber ur ouel vras a stlake dousik, distignet. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 410.)

Gerioù enepster

• kreñv
• rust
• taer
• garv

Troidigezhioù

• galleg : doucement ^(fr)