droug-sant

Brezhoneg

Eus droug ha sant.

Anv-kadarn

droug-sant /drukˈsãnt/

1. kouezhañ en droug-sant: kouezhañ e barr
   • An dud o deus aon da gouezhañ diwar o zreid, a wel an traoù o treiñ en-dro dezho, a zo o vont da semplañ, da gouezhañ en droug-sant, a vo mat dezho kemer dour melis eus an apotikerezh, gwelloc’h aozet eo an dour-se eget an hini a rafent o-unan. — (Loeiz ar Floc'h, E louzou da bep klenved, in An Oaled, niv. 35, 1931, p. 13.)
   • ...hemañ oc'h eoniñ, skoet gant an droug-sant, henhont gant trouskennoù ha goulioù spontus, un heug hag ur rukun sellout outo ! — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 54.)