duañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar « du » hag an dibenn-ger « -añ ».
Verb
duañ /ˈdyː.ã/, anv-gwan-verb : duet; verb kreñv eeun
- Lakaat da vezañ du.
- duañ gant an naon : bezañ gant an naon du
- duañ anezhi : bevañ fall, er baourentez.
- Ma' m-bije gouezet, e oan chomet er-mêz euz ar vro, ne oan ket deut amañ da zua anezi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 145.)
Furm anv-gwan
duañ /ˈdy.ã/
- Derez-uhelañ an anv-gwan « du ».