en-eeun

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Savet gant en hag eeun

en-eeun: just a-walc’h, end-eeun

1. Adverb
   • — Hag a zo mat, ezhomm am eus en-eeun a unan. Petra a ouzoc'h ober ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 16.)
   • — Se en-eeun a glaskomp ; lâr dimp un tammig doare ar briñsez-se. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 209.)
   • — Hennezh en-eeun a glaskan; lakit ac'hanon da gomz gant ho mab, mamm-gozh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 39.)
   • — Te en-eeun !... Graet evel ma 'z out !... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 84.)
2. Troienn araogennel : en-eeun da
   • Ma lodenn a zo en-eeun d'ar vur. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 129.)