enoeiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn enoe hag al lostger -iñ.

Verb

enoeiñ /ẽˈnweːĩ/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : enoeet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Kavout hir an amzer.
   • Ha chao en aod, tud o rouzañ, o c'hoariellat, o pavata en dour, o klask kregin el lec'hid, gweltrez dindan ar c'herreg ; o c'hoari boulloù, 0 tisleviñ, oc'h enoeiñ .... — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 8.)

Troidigezhioù

• galleg : s'ennuyer ^(fr)

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat unan bennak diaes, trist.
2. Hegaziñ unan bennak.
   • — [...]. Va brasa levenez eo klevet oc'h euz kaset d'ar bed-all unan-bennag euz ar pilpouzed panen-ze ne reont nemed tregasi hag inoui, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 150.)

Deveradoù

• enoeüs

Troidigezhioù

• galleg : ennuyer ^(fr)
• galleg : importuner ^(fr)