eomp
Brezhoneg
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Furm verb
eomp /'eː.ɔmp/
- Kentañ gour lies an doare-gourc'hemenn ar verb « mont »; deomp.
- Eomp doc'htu etrezek ar c'hastell. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 57.)
- Eomp kuit eta, hag eomp prim. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 58.)
- Eomp da vale, ma c’halonig, war-du kastell ar jeant Kolevran. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 100.)
- Eomp bremañ ... . ... eomp en hent. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 245.)
- Eomp e-barzh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 21.)
- — Komeromp pep a fuzuilh, hag eomp da chaseal d'ar c'hoad. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 288.)
- Kentañ gour lies amzer-vremañ an doare-disklêriañ ar verb « mont ».
- Bemdez ez eomp e kêr.
- N'eomp ket d'an iliz ken.
- Ec'h eomp da goll un tamm mat a goad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 299.)