errujomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar erru-, pennrann ar verb erruout, hag an dibenn-ger -jomp.

Furm verb

errujomp /ɛ.ˈryː.ʒɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb erruout e kentañ gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
   • D'ar merc'her, pemped a viz c'houevreur, ec'h errujomp, iac'h ha dibistig, a wel d'ar gear vraz Tchum-Kin-Fou. — (Misionou Bro-Sina, Lizeriou Breuriez ar Feiz - Leor kenta, 1849, p. 451.)
   • Noz e oa pa errujomp e porzh-houarn Hesdin. — (Alan an Diuzet, Envorennou eur Prizoniad, Imp. H. Riou-Reuzé, Rennes, 1946, p. 14.)

Stummoù all

• arrujomp

Gerioù heñvelster

• degouezhjomp