ev

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « ev- », pennrann ar verb « evañ », hep dibenn-ger.

Furm verb

ev /ˈeːf/

1. Furm ar verb evañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • An neb a ev chistr en ur zebriñ soup na welo ket sklaer da vond d'ar Baradoz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 316.)
2. Furm ar verb evañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
   • Ev ur bannac'h da derriñ da sec'hed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 459.)
   • − « Ev, ev 'ta, ma 't eus c'hoant. Gwelout a ran ne dout ket ac'han. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 13.)