evurusted
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-kadarn
evurusted /ˌɛvyˈrystɛt/ benel
- Stad unan bennak hag a zo evurus
- — C'hoant am eus e teufe an holl dud war da lerc'h da gaout lod er binvidigez hag en evurusted an neus digaset war an douar ar gwin-ardant. [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 44.)
- N'eo ket gant an evurusted a zeu deoc'h diouzh an diavaez : ... — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 28.)
- "N'ouzon ket," eme Monig, "mes ar gredenn am eus e c'hoarvezo ganin hirio un evurusted bennak. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 57.)