foeltrañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn foeltr hag al lostger -añ

Verb

foeltrañ /ˈfwɛltrã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : foeltret) (displegadur) I. verb gwan

1. Kinnig terriñ
   • Honnez a garze ken e foeltre he zreid. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 162.)
2. (Pemdez) Mervel

Troioù-lavar

• ken a foeltr : forzh pegement
• ken na foeltr

II. verb kreñv eeun

1. foeltrañ arc'hant: foetañ
   • ... hag e foeltras eno e holl arc'hant, oc'h ober festoù, o c'hoari, ha gant ar merc'hed. KAB 3/83

Deveradoù

• foeltradeg
• foeltradenn
• foeltradur
• foeltrer
• foeltrerezh
• foeltrus

Troidigezhioù

• galleg : démolir ^(fr) , détériorer ^(fr) , détruire ^(fr) , ravager ^(fr)
• galleg : dilapider ^(fr) , dissiper ^(fr) , éparpiller ^(fr)
• galleg : foudroyer ^(fr)