gallout

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (galloet).

Da geñveriañ gant ar verboù gallu en kembraeg, gallos en kerneveureg.

Verb

gallout /ˈɡalːut/ (anv-gwan-verb : gallet) (displegadur)

1. Bezañ gouest da.
   • Evelato e falvezas dezhañ paeañ betek ar gwenneg diwezhañ kement tra a yoa bet devet, hag evit gallout paeañ e werzhas e holl zanvez ha danvez e bried. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 128.)
   • Gedon ha konifled a zo du-hont en koad Keraudren dont a reont da c’hoari war an traezh, war-dro gouloù-deiz : mar gall o zapout, tizhet e vefont. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 56.)
   • Gouzout a rez e c’hallan, gant ur ger, lakaat al loened da zrailhañ ac’hanout ! — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 78.)
   • Ne gaver na kereer, nag aourfredour, na marichal da c’hallout ober ul labour ken burzhudus, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 26.)
   • Ne gavont hini en Pariz da c’hallout o ober, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 27.)
   • O ! me a zo gwaskennet ; me a soñje din n'em bije ket gallet diwaskenniñ evit ar beure. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 196.)
2. Bezañ aotreet da ober un dra bennak.
3. gallout bezañ: troienn a eztaol ur c'hoarvezusted, ur vezusted, ur vartezeadenn.
   • — Salud, aotrou ; demat ha joa,
     ’Vit kement hag e hall bezañ ! — (Emil Ernod, Gwerziou Barz ar Gouet, Sant-Brieg, 1903, p. 234.)
4. gallout da ober : doare Leon
   • An holl loened a c'haller da zoñvaat
     Nemet ar glujar hag ar c'had.
   • E-tro ar bloavezhioù 1885-1890 ez eo Tanguy, hep mar ebet, brudetañ marc'hadour livioù a c'heller da gaout e Pariz. — (Herve Gouedard, Paul Sérusier, ul livour e Breizh, Al Liamm, miz Du 2013, p. 39.)

Stummoù all

• gellout

Troioù-lavar

• kentañ ma c'hallo

Krennlavarioù

• N'haller ket tennañ amann eus gouzoug ur c'hi

Notenn

• Kemmadur dre vlotaat g/h e-lec'h g/c'h a-wezhioù.

Troidigezhioù

• afrikaans : kan ^(af) , mag ^(af)
• alamaneg : können ^(de) , dürfen ^(de) , vermögen ^(de)
• daneg : kunne ^(da)
• esperanteg : povi ^(eo) , kapabli ^(eo) , rajti ^(eo)
• euskareg : ahal ^(eu)
• faeroeg : kunna ^(fo) , fáa ^(fo)
• finneg : voida ^(fi)
• galleg : pouvoir ^(fr)
• gresianeg : μπορώ ^(el) (boró)
• hebraeg : יכול ^(he) (gant ar poentañ : « יָכוֹל ») (yaxol)
• henhebraeg : יכל ^(*) Patrom:mf
• hensaozneg : cunnan ^(ang)
• ido : povar ^(io)
• inuktitut : -ᔪᓐᓃᖅ ^(iu) (-junnaq)
• italianeg : potere ^(it)
• japaneg : できる ^(ja) (dekiru)
• katalaneg : poder ^(ca)
• kembraeg : gallu ^(cy)
• kerneveureg : gallos ^(kw)

• kinyarwanda : shobora ^(rw) (gushobora), basha ^(rw) (kubasha)
• kroateg : moći ^(hr)
• latin : possum ^(la) , queo ^(la)
• malayseg : boleh ^(ms)
• mayaeg Yucatán : pahtal ^(*)
• nederlandeg : kunnen ^(nl) , mogen ^(nl)
• okitaneg : poder ^(oc)
• papiamento : por ^(*)
• poloneg : móc ^(pl)
• portugaleg : poder ^(pt) , ter a faculdade de ^(pt)
• roumaneg : putea ^(ro)
• rusianeg : мочь ^(ru) (motchʹ)
• saozneg : can ^(en) , be able to ^(en) , may ^(en)
• spagnoleg : poder ^(es)
• sranan : kan ^(*) , man ^(*)
• svedeg : gitta ^(sv) , må ^(sv) , mäkta ^(sv) , orka ^(sv)
• tchekeg : moct ^(cs) , moci ^(cs)
• vietnameg : có thể ^(vi)