genaouiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « genoù » hag al lostger « -iñ ».

Verb

genaouiñ /ɡẽˈnɔwːĩ/ verb gwan, anv-gwan-verb genaouet

1. Chom gant e c'henoù digor-bras.

   <Skouer>.

Troidigezhioù

• galleg : bayer aux corneilles ^(fr)

Deveradoù

• chom da c'henaouiñ