gouezet

Brezhoneg

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

gouezet /'gwe:zet/: anv-gwan-verb ar verb « gouzout » (a-wechoù gouvezet, gouiet).

Gant ar verb-skoazell bezañ
- Ne vez ket gouezet an traoù-se.
- — [...] : gouzout ervad a rit e karan ac'hanoc'h kement, ne ve netra hag a virfe ouzin da ober vad d'eoc'h, ma ve gouezet petra eo. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 10.)
- Diskoachet ar voualc'h war he neizh ha gouezet, memes gant mamm Paotr-Teo, abaoe pegeit ne oa ket aet tost da skol Sant-Gabriel. — (Youenn Drezen, Skol louarn Veig Trebern, eil lodenn, Al Liamm, 1973, p. 88.)
Gant ar verb-skoazell kaout en doare-divizout
- A-benn eur pennad ez eaz kuit heb ober eun harzadenn, evel p'an diviche goezet oa red rei peoc'h. Ki kalounek, kea ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 29.)
- Ma'm-bije gouezet ne vijen ket deut d'ar vro-mañ da frita laou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 307.)