gouiziek

Brezhoneg

Gwelet ivez : gouizieg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (gouuizyec).

Da geñveriañ gant ar ger kembraek gwyddon ("hudour", "gouizidig").

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	gouiziek
Derez-uheloc'h	gouiziekoc'h
Derez-uhelañ	gouiziekañ
Derez-estlammiñ	gouiziekat

gouiziek /ˈɡwi(z)jek/

1. Barrek ha desket war dachenn pe dachenn
   • — Ia, me; rak me a zo eun den guiziek hag a c'hoar kalz a draou divar benn ar velein. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 315.)
   • Rak, mar d'oa eur zant braz, oa ive eunn den gouiziek ha desket meurbet. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 37.)
   • War al lestr en argoll e reas pep den e zlead gant nerzh-kalon, sentus ouzh mouez ar c'habiten, ken dispont ivez e-unan ha ken gouiziek war e vicher. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 17.)
2. Leun a ouiziegezh (diwar-benn ar skridoù, ar prezegennoù)

Gerioù enepster

• diouiziek

Gerioù kar dre o ster

• brizhouizieg, brizhouiziek
• diouizieg, diouiziek
• gouizieg
• gouiziek-kenañ

Deveradoù

• gouiziegezh

Troioù-lavar

• bezañ gouiziek da : gouzout diouzh
• bezañ gouiziek eus : anavezout, gouzout

Gwelet ivez

• ken gouiziek

Troidigezhioù

• galleg : connaisseur ^(fr) , érudit ^(fr) , savant ^(fr)