Brezhoneg

  Etimologiezh

Diwar goulaou-, pennrann ar verb goulaouiñ, hag an dibenn-ger -e.

  Furm verb

goulaoue /ɡuˈlɔwːe/

  1. Furm ar verb goulaouiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
[...], ha dibaot deiz a c'houlaoue, ne veze er gear nemet dioc'h an noz evit debri e goan ha mont d'e wele. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 4.)

Troidigezhioù