gouneze

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar]] gounez-, pennrann ar verb gounit, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

gouneze /ɡuˈneː(z)e/

1. Furm ar verb gounit e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

[...], rak war an testenioù-se, diaes da gaout, e oa ret e vefe skrivet warne e c'honeze bep miz tri c'hant roubl da vihanañ. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 24.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) gagnait ^(fr)