gwelet

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb) Savet diwar gwel.

Meneget er C'hatolikon (guelet).

Da geñveriañ gant ar verboù gweled en kembraeg, gweles en kerneveureg.

(Furm verb) Savet diwar « gwel- », pennrann ar verb « gwelet », hag an dibenn-ger « -et ».

Verb

gwelet /ˈgwɛː.lɛt/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Gwelout, merzout gant an daoulagad.
   • Azezet e oa er sal-debriñ e-tal ar prenestr, an hini a weled anezhañ dor al liorzhig, ha pelloc'h un tamm eus tachenn al Lazhdi. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, niv. 387, Gouere - Eost 2011, p. 48.)
2. Enklask, gwiriañ.
   • Hervez lezennoù ar vro, ar roue kozh, pa ne veze ket a baotred, a veze ret dezhañ ober tri goulenn ouzh e zanvez mab-kaer, ha gwelet dre eno hag a-walc’h a furnez, a nerzh-kalon, a spered, a ijin a c’helle kaout an den yaouank [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 10.)

• kaout c'hoant da welout

Stummoù all

gwelout

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet gweled, gweloud.

Deveradoù

• adwelet
• braswelet
• damwelet
• diwel
• hewel

• gweladeg
• gweladell
• gweladenn
• gweladenner
• gweladenniñ

• gweladennour
• gweladur
• gweladurezh
• gweladuriñ
• gwelus

• gwelusted
• gweluster
• mezh-e-welet
• rakwelet

Troioù-lavar

• gwelet kant steredenn o lugerniñ
• gwelet pesked el laezh
• na welet bannac'h
• na welet takenn

Troidigezhioù

• afrikaans : sien ^(af) , besien ^(af)
• alamaneg : sehen ^(de)
• arabeg : رَأى^(ar) (raʾaa)
• daneg : se ^(da)
• esperanteg : vidi ^(eo)
• faeroeg : sjá ^(fo) , síggja ^(fo) , hyggja eftir ^(fo)
• finneg : nähdä ^(fi)
• frizeg : sjen ^(fy)
• galleg : voir ^(fr)
• henhebraeg : ראה ^(*)
• hensaozneg : seon ^(ang)
• hungareg : lát ^(hu)
• ido : vidar ^(io)
• indonezeg : lihat ^(id)
• islandeg : sjá ^(is)
• italianeg : vedere ^(it)
• japaneg : 見る ^(ja) (みる) (miru)
• katalaneg : veure ^(ca)
• kembraeg : gweled ^(cy)
• kerneveureg : gweles ^(kw)
• malayseg : lihat ^(ms)

• mayaeg Yucatán : ilik ^(*)
• nederlandeg : zien ^(nl)
• norvegeg : se ^(no)
• norvegeg nynorsk : sjå ⁽ⁿⁿ⁾
• okitaneg : veire ^(oc) , véser ^(oc)
• papiamento : mira ^(*)
• perseg : دیدن ^(fa) (didan)
• poloneg : widzieć ^(pl)
• portugaleg : mirar ^(pt)
• roumaneg : vedea ^(ro)
• rusianeg : видеть ^(ru) (vidiét')  ; увидеть ^(ru) (uvidiét')
• sámi an Norzh : oaidnit ^(*)
• saozneg : to see ^(en)
• skoseg : faic ^(gd)
• sranan : si ^(*)
• spagnoleg : ver ^(es)
• svedeg : se ^(sv)
• tagalog : mákita ^(tl)
• tchekeg : vidět ^(cs)  ; uvidět ^(cs)
• turkeg : görmek ^(tr)
• zouloueg : -bona ^(zu)

Furm verb

gwelet /ˈgwɛː.lɛt/

1. Anv-gwan-verb ar verb gwelet.
   • Bremaik edon o pesketa aze, e-tal ar foenneg hir, pa em eus gwelet, o ! gwelet sklaer ha fraezh gant va daou lagad, ur pakad traoù heñvel ouzh korf un den o vont dreist ar skluz. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 13-14.)
   • Kerlaban. – Neuze ho peus gwelet an tabut a zavas etrezon hag eun dijentil eus an Naoned ? — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 13.)
   • Hec'h enor a zo un dra ha na vez ket gwelet. — (William Shakespeare, Otello, troet gant Marsel Klerg, Embannadurioù Al Lanv, 2007, p. 130.)
   • A-benn neuze e-nevo gwelet meur a varr-avel. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 201.)
2. Furm ar verb gwelet e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.