Brezhoneg

  Etimologiezh

(Anv-kadarn) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
(Furm verb) Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet pe gwelout, hag an dibenn-ger -ed

  Anv-kadarn

gweled /ˈɡɥeːlet/ /ˈɡwɛːlet/ (hollek) gourel

  1. Eus ar pemp skiant, an hini a ro tu da welet
  2. Gweladenn

Troidigezhioù

  Furm verb

gweled /ˈɡɥeːlet/ /ˈɡwɛːlet/

  1. Furm dic'hour ar verb gwelet/gwelout en amdremened an doare-disklêriañ
[...] : ne velet nemet guez dibennet, kleuziou freuzet, parkeier turriet evel pa viche bet e pep hini kant penn-moc'h gouez oc'h ober ho ebad. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 2.)
[...], ne weled a-gleiz hag a-zehou nemet ar pennou o tistaga, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 32.)
En he sklaerañ doare edo al loar, met dre ma 'z oa mouchet ar prenestroù gant stalafoù prenn ha stignoù voulouz tev, ne weled takenn er gambr. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 18.)
Ne weled neuze, war an torchoueroù hag ar serviedoù ledet war ar barlennoù, nemet torzhoù bara, skudelladoù amann, krampouezh sec'h, moñsadoù kig-sall, anduilh, silzig, formaj-kig ha boestadoù sardined mesk-ha-mesk. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 142.)
Dremmoù seder a weled war dreuzoù an norozioù endra gleved mouezh ar c'hleier e tourig an iliz. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 49.)
Azezet oa er sal-debriñ e-tal ar prenestr, an hini a weled anezhañ dor al liorzhig, ha pelloc'h un tamm eus tachenn al Lazhdi. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, niv. 387, Gouere - Eost 2011, p. 48.)

Troidigezhioù