ebat
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
ebat /ˈeːbat/ (liester : ebatoù)
- Tra a zegas levenez pe zudi ; dudi
- Termen a dalvez d'ober anv eus un dra bennak hag a laka unan bennak da vamañ gant ar blijadur ; trugar (goude ur ger-mell amstrizh)
- Un ebat-Doue eo e glevet o latinat. — (Gregor Rostrenn.),
- Dañs
- Mont d'an ebat, d'an ebatoù : mont d'an dañsadegoù.
Troioù-lavar
- kemer e ebat : kaout plijadur oc'h ober un dra bennak
Troidigezhioù
- galleg : ce qui plaît (fr)
- galleg : distraction (fr) , joie (fr) , plaisir (fr)
Anv-gwan
Derez | Furm |
Derez-plaen | ebat |
Derez-uheloc'h | ebatoc'h |
Derez-uhelañ | ebatañ |
Derez-estlammiñ | ebatat |
ebat /ˈeːbat/ (furm vihanaat : ebatik)
- A zegas plijadur (gant un anv-verb rener)
- — « Asa, va zud, » eme an ozhac'h, « yen eo an amzer hiziv ha n' eo ket ebat bezañ er-maez. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 7.)
- — « Un tamm labour ha n' eo ket ebat, rak ar pevar leon bras a zo dindan kastell ar briñsez a rank bezañ lazhet, mar doc'h evito, » eme Yann. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 54.)
- (Dre fent) Aes, brav
- Bezañ ebet e zoare : kaout ur vuhez aes, plijus.
- Ar re-se zo ebat o doare. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 147.)