trugar
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
trugar /ˈtryːɡar/ benel
- bezañ un drugar : un dra mat-tre, eus ar gwellañ
- Bremaik, dres e-giz ma voe livet, un drugar, gant Murillo, an arzour meur, eo tarzhet dirak e selloù, [...]. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 11.)
- Bezañ un drugar ober un dra bennak : bezañ ur blijadur vras ober un dra bennak
- Ouzhpenn a voe c'hoazh : e gezeg da hemañ a wellae, ma 'z oa un drugar o gwelout, hag un tamm brav muioc'h evit ar re all. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 41.)
- [...] ; daoust ha ne veze ket un drugar evidomp-ni, sonerien, tostaat ouzh ar pennoù bras, prezidanted, rouanez, ha zoken impalaerien ? — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 128.)
- Un drugar he gwelout.