gwiaderien

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gwiader hag an dibenn-ger -ien

Furm anv-kadarn

gwiaderien /ɡɥiaˈdɛrjɛn/

1. Furm lies an anv-kadarn gwiader
   • Gwechall e teue gwiaderien d'ar menajoù d'ober lien. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 317.)
   • Ar wiaderien a oa marv holl : ar milinoù-avel a oa holl dispennet hag o dismantroù, sklabezet war ar c'hrec'hioù, a vo aet da get hep dale, ar mein benerezh anezhe aet da ober savadurioù nevez. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 49.)

Troidigezhioù

• galleg : tisserands ^(fr)