gwigouradenn
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar gwigour-, pennrann ar verb gwigourat, hag al lostger kevrennek -adenn (diwar -ad hag -enn)
Anv-kadarn
gwigouradenn /ɡɥiɡuˈrɑːdɛn/ benel (liester : gwigouradennoù)
- Gwechad gwigourat
- Dres a-raok erruout e toull-dor ar vered, un ofiser hag a gleve, ur pennad oa, ur wigouradenn direizh er c'harr, a redas pennfollet a-raok d'ar gazeg. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 24.)
Troidigezhioù
- galleg : grincement (fr)