he devoa

Brezhoneg

eus ar verb en devout.

Furm verb

he devoa

1. he doa
   • Ur wezh e oa un intañvez kozh ha paour hag he devoa tri mab, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 11.)

   Ur vouezh skañv ha skiltr he devoa. — (TBP.)

   • Tri breur beleg he devoa, hag aner e vije bet da washañ klakenn ar c'horn bro klask abeg da deodata diwar he fenn. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 3.)
   • N’he devoa ket peurlavaret he c’homz ker fur, ma voe graet dao-dao war an nor. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950.)