klakenn
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | klakenn |
| Derez-uheloc'h | klakennoc'h |
| Derez-uhelañ | klakennañ |
| Derez-estlammiñ | klakennat |
klakenn /ˈklakːɛn/ benel; liester : klakenned.
- Techet da gomz kalz:
- [...] : ha d'an eil, re glakenn e oan ivez, war a gleven digant an holl. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 61.)
- Ma Doue ! honnezh a zo klakenn, ne ro peoc'h ebet ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 409.)
Anv-kadarn
klakenn /ˈklakːɛn/ benel (liester : klakenned)
- Den n'eo ket evit e deod
- Tri breur beleg he devoa, hag aner e vije bet da washañ klakenn ar c'horn bro klask abeg da deodata diwar he fenn. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 3.)
- Ar hoz klakenn-ze a vez aze o troukkomz diwar-benn an dud. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 146.)
- Ro peoh, koz klakenn ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)
- Honnez a zo ur glakenn ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 280.)
- Ur genitervez he devoa o terc'hel un tamm ostaliri 'kichen du-mañ, hag eno 'rae berzh a-wechoù pa degouezhe dezhi erruout pa vije ur glakenn bennak en ti. — (Añjela Duval, Anjela Duval Eil embannadur reizhet, Mignoned Anjela 2005, p. 792.)