Brezhoneg

  Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg den.
Meneget er C'hatolikon (den).
Da geñveriañ gant ar gerioù dyn en kembraeg, den en kerneveureg, duine en iwerzhoneg, donios en galianeg.

  Anv-kadarn

den /ˈdẽːn/ gourel, (liester : tud, denion, denioù, furm vihanaat denig)

  1. an den : an-unan
  2. ma den: ma fried, ma gwaz (e Treger dreist-holl):
    • -Ma den en deus tapet anezhañ er jardin. -Laret d'ho ten dont d'am c'havout disul gentañ, ha degas gantañ an evnig. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 137.)
    • FULUP. — Kalz re vrao, diouz va c'hoant !... En em glemm a-walc'h a rae he den ouz ar strakell-se ; ne baoueze ket ar paour kaez dogan da vont war gein ar marc'h... — (Jarl Priel, Ar Vatez vihan, Sav niv. 29, Diskar-amzer 1944, p. 11.)
    • Intañvezed : o denioù zo waet tout. Brezhoneg ar Skorv, 148
  3. ma den : a lavared a-wechoù d'ur c'hengaozeer
  4. pep den, kement den
  5. meur a zen : meur a unan, a-wechoù meur a hini → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Troioù-lavar

Krennlavarioù

Troidigezhioù

(1)

an den (2)

  Raganv

den /ˈdẽːn/

  1. den ebet (gant ur verb er stumm-nac'h peurvuiañ).


Spagnoleg

den

Liamm diabarzh