hepdale

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger savet gant hep ha dale.

Adverb

hepdale /hebˈdɑːle/

1. E berr amzer, a-barzh nemeur, a-raok pell.

   • Me a skoo hep dale ma zreid ouzh ho peñsoù. Louis Eunius 786
   • [...] ha hepdale e tegouezh gantañ ur paotr a bemzek pe c'hwezek vloaz, hag eñ pilhoù holl. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 175.)
   • Serten buanegezh Doue — A gouezho warne hep dale. — (Juluan Godest, Dastumaden gwerziou poblus, Sant-Brieg, 1904, p. 22.)
   • Eur sonj all a deuas en e spered : tec'het kuit hep dale. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 8.)

   • Taolet ha distaolet eo Marc'h gant an tarziou digalon, hag hep dale eo lonket ganto. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 46.)

   • A-rez an douflez ez ae ha hep dale, goude diskar Janed an Arc'her war he revr, e voe e-mesk ar re gentañ. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 28.)
   • Tud a deuio hep dale d'am gwelet. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 28.)
   • Herri en em gavas hep dale e ti e c'hoar. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 12.)
   • ..., rak ret e oa kas hep dale ar baperenn-se da Skol-Veur Roazhon. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 67.)
   • Hep dale emichañs e vi pedet da vezañ paotr -enor... — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 42.)

Gerioù heñvelster

• dizale

Krennlavarioù

• Forzh da vale
  E reer roud hep dale — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 22.)

Troidigezhioù

• alamaneg : bald ^(de)
• esperanteg : baldaŭ ^(eo)

• galleg : bientôt ^(fr)
• saozneg : soon ^(en)