heuliomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar heul-, pennrann ar verb heuliañ, ur glebiadur notet -i-, hag an dibenn-ger -omp

Furm verb

heuliomp /ˈhøljɔ̃mp/

1. Furm ar verb heuliañ e kentañ gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
2. Furm ar verb heuliañ e kentañ gour lies an doare-gourc'hemenn
   • Kimiadiñ a reont neuze an eil eus egile, en ur ouelañ. Met lezomp bremañ ar briñsez, ha heuliomp Koadalan. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 90.)
   • Gwelomp, hag heuliomp ar chadenn ... eus ar steuenn ... eus an neudenn ... eus da gomzoù. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 30.)

Stummoù all

• heuilhomp

Troidigezhioù

1. galleg : (nous) suivons ^(fr)
2. galleg : suivons ^(fr)