hiraet
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar hira-, pennrann ar verb hiraat, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
hiraet /hiˈraet/
- Anv-gwan-verb ar verb hiraat
- — Petra a rofomp d'an den-mañ, evit bezañ hiraet ha bravaet hon son ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 18.)
- — Hirraet eo an deiz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 201.)
- Furm ar verb hiraat e trede gour unan an doare-gourc'hemenn
- <skouer.>