huche
Brezhoneg
- Savet diwar huch-, pennrann ar verb huchal, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
huche /ˈhy.ʃːe/
- Furm ar verb huchal e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Kavet ur verc'hodenn dindan ur bern liboudennoù, Annaïg a huche kreñv ha ne oa ket evit en em glevout gant e c'hoarezed, pep hini anezho o c'hoantaat ober skol d' ar bompinenn evel « dimezell Anna » o skolaerez. — (Jorj Le Cler, Ar Poltred, Al Liamm, niv. 71, Du - Kerzu 1958, p. 421.)