en em glevout
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar ar rannig-emober en em hag ar verb klevout.
Verb
en em glevout /Distagadur ?/ verb kenemober (displegadur); anv-gwan-verb : en em glevet.
- Bezañ ali an eil gant egile, bezañ unvan en o darempredoù
- — Mari, en em glevet omp ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 271.)
- Job ha Lom en em gleve war gement poent eus kement tra, war ar pemdez evel d'ar sul. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 26.)
- Goulc'han a zo en em glevet gant Rener porzh-mor Brest evit ho lakaat da welout al listri-brezel ha zoken ul lestr-dindan-vor. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 97.)
- D'ober droug en em glevont. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 261.)
- Hag a-hont a zo (ez eus) daou all oc'h en em glevet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 261.)
Gerioù heñvelster
Troidigezhioù
- galleg : se concentrer (fr) , s'entendre (fr)