kaezhig

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kaezh » hag an dibenn-ger « -ig ».

Furm anv-kadarn

kaezhig /ˈkɛːzik/ gourel

1. Furm vihanaat an anv-kadarn kaezh.
   • Ur c'haezhig. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 255.)
   • La ! la ! peoc'h kaezhig ; ur gamaladez a fell deoc'h ? — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 27.)
   • Doue ra vezo ganez, kaezig paour. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 123.)