kaoulediñ

(Adkaset eus kaouledañ)

Brezhoneg

 


  Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn kaouled hag al lostger -iñ.

  Verb

kaoulediñ /kow'ledi/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Dont d'ober kaouled e-barzh ul liñvenn organek.
    • E kreuz ar vuoc'h ur chugon, anvet tro, a lak al laezh da gaoulediñ. — (Pêr Denez, Al loened, Preder, 1965, p. 39.)

Troidigezhioù